هیأت فرهنگی شهید هادی زاده

سلام علی آل یاسین...!(267)

         مقدمه نشریه هادی شماره85

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و ...

والمخلصين في توحيد الله؛

و مخلصان در توحيد خدا

جايگاه توحيد

توحيد خدا و يگانه دانستن او در مرحله ذات، صفات، افعال، عبادت، خوف و خشيت، رجا و اميد و ... وظيفه‌اي همگاني و نشر آن، مهم‌ترين دست آورد رسالت انبيا(عليهم‌السلام) است. از اين‏رو در فرهنگ قرآن كريم هيچ امري به اندازه آن محبوب و مورد اهتمام نيست:

سلام علی آل یاسین...!(266)

محبّت تامّ و دوستي كامل شرايطي دارد كه بايد تحصيل شود و آثاري دارد كه پس از حصول آن شرايط، بر او مترتب خواهد شد. برخي از شرايط مهم و ريشه‌اي آن عبارت از اين است كه ساحتِ دل از تعلّق به بيگانه تطهير گردد تا غيرمحبوب در آن جا نگيرد. آنگاه صحنه دل هم بايد برطرف گردد تا تمام هويّت انسانِ كاملِ مفتاقْ و مشتاقِ جمال و جلال محبوب حقيقي، رخت بربندد تا اينكه اساس هويّت محب را تجلّي محبوب فرا بگيرد در اين حال، چيزي از محب باقي نمي‌ماند، بلكه تمام حقيقتِ او را ظهور محبوب و جلوه او تأمين مي‌كند. آنچه بر اين اثر بار است، اين است كه اگر كسي به چنين مُحبّي علاقه پيدا كرد، چون هويّت شخصي او فاني و محو شده و آنچه باقي و صاحي است، تجلّي محبوب است، محبّت به او دوستي محبوب محسوب مي‌شود، نه محبّت مُحِب؛ چه اينكه در همين زيارت جامعه چنين آمده است: «... من والاكم فقد والي الله... و من اَحَبّكم فقد اَحَبّ الله».

گفتند بسي فسانه عشق / اين قصه هنوز ناتمام است[مثنوي طاقديس، ص456]

 برگرفته از مقدمه نشریه هادی شماره 84

سلام علی آل یاسین...!(265)

مقدار تأثير محبّت، مرهون قدرت محبوب است.

حضرت علي‏ ابن‌ ابي‌طالب(عليه‌السلام) از آن جهت كه همچون ساير عترت طاهرين(عليهم‌السلام) همتاي قرآن كريم است و حقيقت قرآن اگر بر كوه نازل گردد، آن كوه متلاشي مي‌شود: لو أنزلنا هذا القران علي جبلٍ لرأيته خاشعاً متصدعاً من خشيةالله[سوره حشر، آيه 21.] درباره اهميت محبّت خود فرمود: «لو أَحَبّني جَبَلٌ لتهافت»[ نهج‌البلاغه، حكمت 111.]؛ يعني اگر كوه مرا دوست داشته، باشد متلاشي مي‌شود. هرچند برخي چون شريف رضي آن را بر تحمّل مصائب شديد حمل كرده است، ليكن ظهور آن در وزين بودن محبّت آن حضرت(عليه‌السلام) همچنان محفوظ است.

برگرفته از نشریه هادی شماره 84

رساله الولایه (نشریه شماره84)

بسم تعالی

2-1-2. موانع بازگویی همه سطوح حقیقت وحی به مردم

دو مانع مهم برای دستیابی عموم مردم به حقیقت و کنه این معارف وجود دارد:

1-     این حقایق علوی اساسا در قالب الفاظ و کلام متعارف نمی گنجند.

2-     در صورت بیان لفظی این گونه معارف، عقل مردم عادی از ادراک آن ناتوان و محروم است و چه بسا از شندین چنین معارفی دچار سرگردانی و تناقض پنداری و تردید در اصل دین و انحراف عقدیه شوند.

در واقع، ادراک این معارف و رسیدن به حقیقت آن ها از طریق الفاظ و مفاهیم و علوم حصولی و دراستی میسور نیست، هر چند الفاظ و مفاهیم و علوم حصولی و دراستی می توانند برای تفهیم آن حقایق تا اندازه ای موثر باشند، اما شاهراه رسیدن به ادراک آن حقایق علوی چیز دیگری است که همانا طریقه ی معرفت و تذهیب نفس است.

تفسیر شریف تسنیم (نشریه هادی شماره 84)

آیه 23- وان كنتم فى ريب مما نزلنا على عبدنا فاتوا بسوره من مثله وادعوا شهداءكم من دون الله ان كنتم صادقين

مرجع ضمير در مثله  

در اين آیه خصوصيتى است كه در ساير آيات تحدى نيست و آن اين كه، در ساير آيات كلمه من نيامده است. بدين جهت برخى احتمال داده اند كه مرجع ضمير در مثله كلمه عبدنا باشد، بدين معنا كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) امى و درس نخوانده و نانويس بود و قرآن آورد. شما هم به دست انسانى امى سوره اى مانند سوره هاى قرآن اين رسول بياورند.

سلام علی آل یاسین..!(264)

مقدمه نشریه هادی شماره 84

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و

….

والتامین فی محبت الله

تفاوت كمال و تمام

تفسیر تسنیم 2 (نشریه هادی شماره 84)

بسم الله الرحمن الرحیم

أعوذ بالله من الشيطان الرجيم

هُوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْکَ الْکِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْکَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ

عملكرد راسخان در علم درباره متشابهات