سلام علی آل یاسین...!(199)

تشحیص حرام و حلال

نويسنده:عبدالله صالحي
منبع:چهل داستان و چهل حديث از امام زمان(عچل الله تعالی فرجه)
احمد بن اسحاق يكي از اصحاب و كساني بود كه وجوهات شيعيان را جمع آوري مي كرد و خدمت امام حسن عسكري عليه السلام تقديم مي نمود، او حكايت نمايد: روزي به قصد تحويل مقدار قابل توجّهي وجوهات شرعيّه به همراه تعدادي سؤال در مسائل مختلف ، به محضر مبارك امام حسن عسكري عليه السلام عازم سامراء شدم . و چون وارد شهر سامراء گشتم ، به سمت منزل آن حضرت حركت نمودم ، هنگامي كه به منزل رسيدم ، اذن دخول طلبيده و وارد شدم ، چشمم به كودكي خردسال افتاد كه بر زانوهاي حضرت نشسته و بسيار خوش سيما و نوراني بود. همين كه كيسه هاي پول و جواهرات را خدمت حضرت نهادم ، امام عليه السلام نگاهي به كودك نمود و فرمود: اي پسرم ! اين اموال از شيعيان و دوستان تو مي باشد، آن ها را باز كن و تحويل بگير. ناگهان كودك اظهار داشت :

سلام علی آل یاسین...!(197)

اوصاف مشترک پیامبر(صلی الله علیه و آله) و امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)

در روایات بسیاری به اوصاف مشترک و شباهت‌های امام زمان(عج) به پیامبر اکرم(ص) اشاره شده است. ما در این نوشتار به بعضی از این ویژگی‌ها اشاره می‌نماییم:
رحمت:
خداوند متعال وجود نازنین پیامبر اکرم (ص) را رحمتی برای عالمیان می‌داند؛ (وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ)؛[1] و تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم. امام زمان(عج) نیز به این صفت زیبنده‌اند: "السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَ الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَة"؛[2] سلام بر تو ای پرچم برافراشته ... و رحمت گستردة الهی.
حجت الهی:

عید غدیر بزرگترین عید اسلامی

   پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) پس از آنکه علیّ‏ بن ‏ابی‌طالب(علیه السلام) را در روز غدیر به جانشینی خود تعیین کردند، در همان روز این عید را اعلام نمودند و مراسم آن را به پا داشتند و در خیمه‏اش نشستند و با کمال خوشحالی و سرور از تبریک گویندگان استقبال کردند و به آنها فرمودند:
«به من تبریک بگویید... به من تبریک بگویید؛ زیرا خداوند مرا به نبوّت و اهل بیتم را به امامت اختصاص داده است.»1
ما در تاریخ پیامبر(ص) و شادی‌های آن، روزی را نمی‏یابیم که پیامبر گفته باشد: «به من تبریک بگویید»، حتّی روز ازدواجش و روز هجرتش از مکّه به مدینه و رهایی از چنگال مشرکان و روز فتح مکّه و پیروزی مسلمانان؛ ولی روز غدیر مکرّر می‏فرمودند: «به من تبریک بگویید»؛ زیرا پیامبر(ص) عظمت این روز را به خوبی درک می‏کرد و از شرافت این خاطره و برتری داشتن این عید بر سایر اعیاد آگاه بود.
بر همین اساس پیامبر(ص) فرمودند:

تفسیر شریف تسنیم سوره بقره(شماره 96)

آیه 38- قُلنَا اهبِطوا مِنها جَميعاً فَإمّا يَاتِيَنَّكم مِنِّى هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَاىَ فلا خوفٌ عليهم و لا هم يَحزَنون

آیه 39- و الّذينَ كَفَروا و كذَّبوا بِايَتِنا اولائك اصحابُ النارِ هم فيها خالدون

گزيده تفسير

پس از هبوط و استقرار آدم و حوا در زمين و نيز هبوط شيطان و تحكيم عداوت بين او و انسان، ضرورت وحى و دين و نحوه موضع گيرى انسان ها در برابر آن مطرح مى شود. از اين رو در دو آيه فوق، هم به آغاز شريعت و دين پس از هبوط به زمين، اشاره شده و هم به دوگانگى موضع گيرى انسان ها و در نتيجه هدايت يك گروه و ضلالت گروه ديگر و در نهايت سعادت هدايت يافتگان و شقاوت كافران و تكذيب كنندگان مطرح شده است.

دو آيه 38 (آيه اول از دو آيه فوق ) و 36، از لحاظ تحديد آغاز و انجام هبوط و بيان مبدا و منتهاى آن هماهنگ است و مفاد واحدى را ارائه مى كند؛ يعنى اهبطوا در آيه اول از دو آيه محل بحث، تكرار اهبطوا از آيه 36 است. بر همين اساس، وجوه مختلفى به عنوان مصحح اين تكرار، بيان شده كه اجتماع آن وجوه نيز ممكن است و منافاتى بين آنها نيست. 

تفسیر شریف تسنیم سوره بقره (نشریه هادی شماره 94)

و إِذ قُلنا لِلملائکةِ اسجُدوا لِأَدمَ فسجدوا إِلّا ابلیسَ أَبَی و استَکبَرَ و کانَ مِنَ الکافِرینَ (34)

ادامه‌‌‌‌ی تفسیر ...

استثنای متصل یا منقطع

واژه «الّا» در این آیه در ظاهر اتصال متصل و در باطن نشانگر اتصال منقطع است. یعنی در ظاهر ابلیس از فرشتگان بود و در باطن نوع و ماهیت ابلیس با فرشتگان متفاوت بود. سوال پیش می‌‌‌‌آید که اگر ابلیس ماهیتا با فرشتگان متفاوت بود پس چگونه در میان آن‌‌‌‌ها قرار می‌‌‌‌گیرد.؟

پاسخ این است که فرشتگان درجات متفاوتی دارند. گروهی در عالم تجرد تام و گروهی در عالم مثال و گروهی هم در عالم ماده و زمین هستند. فرشتگان در زمین اگر چه مرتکب گناه نمی‌‌‌‌شوند لیکن راه برای ورود شیطان در میان آن‌‌‌‌ها باز است. مانند معصومان که در زمین در میان مردم عادی و حتی گناه‌‌‌‌کار زندگی می‌‌‌‌کنند.

تفسیر شریف تسنیم (نشریه هادی شماره 84)

آیه 23- وان كنتم فى ريب مما نزلنا على عبدنا فاتوا بسوره من مثله وادعوا شهداءكم من دون الله ان كنتم صادقين

مرجع ضمير در مثله  

در اين آیه خصوصيتى است كه در ساير آيات تحدى نيست و آن اين كه، در ساير آيات كلمه من نيامده است. بدين جهت برخى احتمال داده اند كه مرجع ضمير در مثله كلمه عبدنا باشد، بدين معنا كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) امى و درس نخوانده و نانويس بود و قرآن آورد. شما هم به دست انسانى امى سوره اى مانند سوره هاى قرآن اين رسول بياورند.

تفسیر شریف تسنیم (نشریه هادی شماره77)

لطایف و اشارات

1-شرط دشوار انذار

انذار و تبشیر هر دو از ابزار پیامبران برای هدایت مردم است. ولی شرایط بشارت دادن و تنذیر متفاوت است. هر کس تا حدودی می­تواند مبشر باشد ولی انذار را تنها کسانی که از خبر مربوطه تا حدودی ترسیده باشند می­توانند انجام دهد. پیامبر اسلام هنگامی که قیامت را توصیف می­کردند چهره رخسارشان دگرگون شده ومانند کسی بودند که خبر تهاجم دشمن را آورده باشند.(تحمار وجنتاه و يذكر الساعه و قيامها حتى كانه منذر جيش )

تفسیر شریف تسنیم (نشریه هادی شماره 58)

لطایف و اشارات

...

2- قداست و بركت نام خدا 

قرآن كريم معارف و احكامى را براى اسماى خداى سبحان بيان مى كند؛ مانند اين كه نام خدا همانند ذات اقدس او منزه و مقدس و همچنين مبدأ و منشأ بركات فراوانى است و بر اين اساس، انسانها را با دو وظيفه اى كه در برابر نام خدا دارند آشنا مى كند:

وظيفه اول تسبيح نام خداست: «فسبح باسم ربك العظيم» (سوره واقعه، آيات 74 و 96) «سبح اسم ربك الاعلى» (سوره اعلى، آيه 1). تسبيح، تقديس و تنزيه نام خدا آن است كه نه آن را در امور باطل به كار برند و نه در كار حق از آن غفلت كنند و نه در كنار آن نام ديگرى را ياد كنند.

همان طور كه خداى سبحان در مقام ذات خود منزه از هر عيب و نقص ‍ است و بايد تنزيه شود، در مقام اسم نيز كه نشانه ذات اقدس اوست بايد تقديس و تنزيه شود و يكى از مراتب تنزيه اسم خدا آن است كه نه در عرض نام او نامى ذكر شود و نه در طول آن. بنابراين، هم آنچه برخى منحرفان مى گفتند: به نام خدا و به نام خلق... نارواست و هم آنچه ناآگاهان مى گويند: اول به نام خدا بعد به نام... چنين ذكرى از نام خداوند، توهين است، نه تنزيه.