فتامل(17)

«روزنامه خراسان» در مطلبی با تیتر «اعترافات آقای وزیر» به سخنان جان کری وزیر امورخارجه امریکا در کنگره اشاره می کند و می نویسد:

«‌10 روز پس از جمع بندي مذاکرات هسته‌اي در وين، وزراي خارجه، خزانه داري و انرژي آمريکا در جلسه استماع سنا، به سؤالات قانونگذاران آمريکايي پاسخ دادند. سؤالات و ناراحتي برخي سناتورها از جمع بندي مذاکرات به اندازه‌اي بود که برخي با عصبانيت سخن مي‌گفتند و جان کري در چند نوبت صداي خود را بلند کرد. به عنوان مثال درجايي که اعتراض سناتورها شديد شده بود، جان کري خطاب به آن‌ها گفت:

«شما اعتراض داريد و آن را توافق بد مي‌دانيد... بسيار خب. راه حل ارائه کنيد. با ايران چکار کنيم؟ آيا فکر مي‌کنيد مانند زمان حمله به عراق قدرتمند هستيم که به اين کشور نيز حمله کنيم؟!» کري در بخش ديگري از صحبت‌هاي خود تسليم کامل ايران را خيالبافي خواند و تاکيد کرد که «بمباران دانش هسته‌اي ايران را از بين نمي‌برد...ما چيزي به آن ها(ايران) نداده ايم. آن‌ها همه چيز داشتند. آن‌ها غني سازي اورانيوم را انجام مي‌دهند. آن‌ها به دانش هسته‌اي دست يافته‌اند چه ما بخواهيم چه نخواهيم.» تمامي تلويزيون‌هاي مطرح دنيا پوشش زنده اين جلسه را با توجه به اهميت آن ،در دستور کار خود داشتند وشبکه خبر رسانه ملي نيز در اقدامي کمتر ديده شده اين جلسه را به صورت زنده پخش کرد.

 

 

 

 

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

شما اینجا هستید: خانه اخبار اخبار جهان فتامل(17)

همراه با رهبری

بارها امام مى‏فرمود كه ما كار را براى رسيدن به «نتيجه» نمى‏كنيم؛ بلكه مأمور به انجام «تكليف» هستيم. ... آن كس كه براى انجام تكليف كار مى‏كند، پيروزيش به اين نيست كه به مقصود خود دست پيداكند؛ بلكه زمانى احساس پيروزى مى‏كند كه موفق شود به تكليفش عمل كند. ما براى اداى تكليف حركت مى‏كنيم، حتّى براى پيروزى هم تلاش نمى‏كنيم. البته، پيروزى را دوست مى‏داريم، هيچ كس نيست كه از پيروزى بدش بيايد، هيچ‏كس نيست كه براى پيروزى كار نكند؛ اما هدف نهايى چيزى است كه حتّى از پيروزى هم بالاتر مى‏باشد و آن جلب رضاى خدا و اداى تكليف است.

حدیث هفته

امام علی علیه السلام فرمودند:
إنَّ اللّه‏ تَعالى إذا أرادَ بِعَبدٍ خَیرا حالَ بَینَهُ وبَینَ ما یَکرَهُ ، ووَفَّقَهُ لِطاعَتِهِ ، وإذا أرادَ اللّه‏ بِعَبدٍ سوءا أغراهُ بِالدُّنیا وأنساهُ الآخِرَةَ ، وبَسَطَ لَهُ أمَلَهُ ، وعاقَهُ عَمّا فیهِ صَلاحُهُ؛
خداى متعال هر گاه خیر بنده‏اى را بخواهد ، میان او و آنچه ناخوش مى‏دارد ، حائل مى‏شود و او را به طاعت خودش موفّق مى‏دارد ؛ و خدا هر گاه براى بنده‏اى بدى اراده کند ، او را فریفته دنیا مى‏گرداند و آخرت را از یادش مى‏برد و آرزویش را دراز مى‏سازد و او را از آنچه صلاح او در آن است ، باز مى‏دارد.
بحار الأنوار، ج 33 ،ص 97

آیه هفته

فَبَشِّرْ عِبادِ (17) الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ (18) "

"پس بشارت بده بندگان مرا کسانی که سخن معروف را می شنوند و بهترین نحو از آن پیروی می کنند ، اینها کسانی هستند که خداوند هدایتشان فرموده و آنها (ایشان) خردمندانند. "